رازهای لاغری شکم در خانم‌ها
تجمع چربي در اطراف شکم پس از يائسگي، دومين پديده شايع در ميان خانم‌هاست. در ادامه علت بروز اين مشکل و راه‌هاي مقابله با آن را به شما يادآوري مي‌کنيم. گاه افزايش چربي شکمي علامت طبيعي ناشي از افزايش سن تلقي مي‌شود. اين مسئله در مورد خانم‌ها عموما پس از يائسگي که چربي در اطراف شکم تجمع بيشتري پيدا مي‌کند اتفاق مي‌افتد. اما چربي شکمي فقط باعث بد شکلي بدن شما نمي‌شود، بلکه اين پديده شايع براي سلامت شما نيز خطرات بسياري ايجاد مي‌کند. اما اميدوار کننده است بدانيد که با کاهش اين چربي مي‌توان خطرات ناشي از آن را نيز کاهش داد.
دلايل تجمع چربي در ناحيه شکم (لاغري شکم و پهلو)
وزن شما به تعادل ميان، ميزان دريافت انرژي و ميزان مصرف انرژي در طول روز بستگي دارد. اگر شما پرخوري کنيد و کم تحرک نيز باشيد، احتمال اينکه انرژي اضافي در بدن شما به صورت چربي انباشته شود بسيار زياد است. اما در اين ميان، افزايش سن نيز يکي از عوامل موثر محسوب مي‌شود. با افزايش سن، حجم عضلات در بدن کاهش يافته و چربي‌ها افزايش مي‌يابند. کاهش عضلات نياز بدن شما به انرژي را کاهش مي‌دهد، در نتيجه اگر الگوي تغذيه‌اي شما مانند قبل باشد، احتمال بروز چاقي بيشتر است.
بسياري از خانم‌ها نيز با افزايش سن و بدون افزايش در وزن کلي بدن متوجه افزايش چربي دور شکم خود مي‌شوند. چنين موردي مي‌تواند مربوط به کاهش هورمون استروژن و در نتيجه تجمع چربي در نقاط خاصي از بدن از جمله شکم باشد. همچنين استعداد چاقي و افزايش وزن و تبديل شکل بدن از حالت گلابي به حالت سيب، مي‌تواند زمينه ژنتيکي نيز داشته باشد.
تجمع چربي‌ها در قسمت‌هاي مختلف بدن
چربي شکمي فقط به لايه زير پوست محدود نمي‌شود و اين نکته خطرناک‌ترين جنبه تجمع چربي شکمي است. عمق اين چربي‌ها آنقدر زياد است که اعضاي داخل شکم را نيز احاطه مي‌کند. هرچند که چربي زير پوست از لحاظ زيبايي و تناسب اندام براي شما ايجاد مشکل مي‌کند، اما چربي‌هايي که اطراف اندام‌هاي داخلي تجمع پيدا مي‌کنند به مراتب خطرناک‌تر هستند. برخي از مشکلاتي که در اثر وجود اين چربي‌ها براي سلامتي شما ايجاد مي‌شوند عبارتند از: بيماري‌هاي قلبي عروقي ، ديابت نوع 2 ،برخي انواع سرطان
همچنين رابطه معني داري بين چربي شکمي و مرگ زودرس مشاهده شده است. در واقع اين تحقيقات ثابت کرده‌اند که حتي اگر خانمي وزن کلي و تناسب وزن به قد مناسبي داشته باشد، اما با مشکل تجمع چربي شکمي روبه رو باشد، همچنان در معرض خطر مرگ ناشي از بيماري‌هاي قلبي عروقي قرار دارد.
چربي شکمي, افزايش وزن
افزايش سن يکي از علل بزرگي شکم است.
نحوه اندازه‌گيري دور شکم
با توجه به نکاتي که عنوان شد، بهتر است با نحوه صحيح اندازه‌گيري دور شکم آشنا شده و قادر باشيد ميزان آن را با مقدار طبيعي و قابل قبول مقايسه کنيد. براي اندازه‌گيري دور شکمتان، کافيست يک متر را بر روي شکم برهنه خود، درست بالاتر از استخوان لگن خاصره، قرار دهيد. متر را دور شکم خود بپيچيد، به گونه‌اي که فاصله‌اي بين متر و شکم شما نباشد اما در عين حال متر باعث فشردگي پوست شکمتان نيز نشود.
حال بدون اينکه شکم خود را جمع کنيد يا به سمت داخل فرو بدهيد، نفس خود را بيرون داده و دور شکم خود را اندازه‌گيري کنيد. براي خانم‌ها، دور شکم 89 سانتيمتر يا بيشتر نشان دهنده وجود خطر است و در اين حالت احتمال ابتلا به بيماري‌هاي قلبي عروقي، فشارخون بالا، و ديابت نوع 2 افزايش مي‌يابد و براي آقايان نيز حداکثر مجاز اندازه دور شکم 102 سانتيمتر است.
راه‌هاي کاهش چربي
شما مي‌توانيد چربي شکمي خود را از راه‌هاي گوناگون از جمله ورزش‌هاي موضعي کنترل کنيد. اما انجام ورزش‌هاي موضعي تنها راه از بين بردن اين چربي‌ها نيست. البته توجه داشته باشيد که براي کاهش چربي‌هايي که اطراف اندام‌هاي داخلي شما را پوشانده‌اند، استفاده از راه‌هايي که منجر به کاهش وزن کلي بدن شما مي‌شوند موثرند و بايد با مراجعه به متخصصين تغذيه و برخورداري از رژيم کاهش وزن صحيح و اصولي به کاهش اين چربي‌هاي احشايي اقدام کنيد.
به طور کلي براي مبارزه با چربي‌هاي دور شکم راهکارهاي زير توصيه مي‌شود:
رژيم غذايي سالمي داشته باشيد. سعي کنيد بيشتر از غذاهاي حاوي سبزيجات استفاده کنيد. ميوه‌ها، غلات، لبنيات کم چرب، و پروتئين‌هاي کم چرب را نيز فراموش نکنيد. مصرف چربي‌هاي اشباع شده که در گوشت قرمز، لبنيات پرچرب، پنير و کره يافت مي‌شود را محدود کنيد.
اندازه وعده‌هاي غذايي خود را کاهش دهيد. حتي اگر شما سعي کنيد از مواد غذايي سالم استفاده کنيد، به هر حال پرخوري باعث دريافت ميزان زيادي انرژي مي‌شود که در نتيجه وزن و خصوصا چربي‌هاي دور شکم شما افزايش مي‌يابند. در خانه، وعده‌هاي غذايي خود را کم حجم در نظر بگيريد و در رستوران، يک پرس غذا را با فرد ديگري شريک شويد يا نيمي از غذا را بخوريد و باقي را به همراه خود به خانه ببريد.
فعاليت فيزيکي را در برنامه روزانه خود بگنجانيد. معمولا برخي فعاليت‌هاي سبک و هوازي، مانند پياده روي به مدت 150 دقيقه در هفته يا دويدن سبک به مدت 75 دقيقه در هفته توصيه مي‌شود. اگر شما قصد کاهش وزن يا رسيدن به برخي اهداف وزني و تناسب اندام خاصي را داريد، شايد لازم باشد بيشتر و جدي‌تر ورزش کنيد.
از يک برنامه کاهش وزن تدريجي پيروي کنيد. اگر مي‌خواهيد چربي‌هاي بدن خود را کاهش دهيد و اين کاهش ماندگار باشد، از يک برنامه کاهش وزن تدريجي پيروي کنيد. کاهش هفته‌اي 1 کيلوگرم از وزن بدن ايده‌آل محسوب مي‌شود. بهتر است قبل از شروع کاهش وزن، با يک متخصص و يا کارشناس تغذيه و رژيم درماني در اين رابطه مشورت کنيد.
منبع:salamatnews.com